Weinig onder ons durven we wel zeggen. Sommigen spreken zelfs van de ‘kwaal van de eeuw’. Wat er ook van zij, in de meeste gevallen trekt de pijn na een tijdje vanzelf weg. Soms echter blijven de klachten hardnekkig bestaan en is een bezoek aan de huisarts aangewezen. Die zal je dan ondervragen en onderzoeken en ook wel eens bijkomende testen aanvragen zoals radiografieën of scanners. Medicijnen worden dan vaak voorgeschreven alsook de een of andere vorm van kinesitherapie of osteopathie.
Er zijn mensen die eerder alternatieve geneeskunde verkiezen. Op zich kan dat geen kwaad daar rug- en nekklachten meestal banaal zijn. Toch loopt men zo het risico naast een belangrijke aandoening te vallen. Best is dus toch eerst de huisarts even te gaan raadplegen.
Hoe komt het nu toch dat we rugpijn en nekpijn krijgen en waarom straalt deze pijn soms zo hevig en hardnekkig naar de ledematen?
Laten we eerst in het kort een schets maken van de struktuur van de wervelkolom. De wervelkolom heeft een drievoudige functie:
- Stabiliteit, want het is de as van het lichaam
- Mobiliteit, want we moeten soepel kunnen bewegen
- Protectie, van het ruggenmerg en de belangrijke zenuwen die er zich in bevinden en beschermd moeten worden
De wervels worden onder mekaar aaneengehouden door een tussenwervelschijf (discus) vooraan en twee gewrichten (facetgewrichten) achteraan. Het zijn deze tussenwervelschijven die de oorzaak zijn van al onze ellende. Zij zijn onderhevig aan slijtage, maar de snelheid van slijtage is voor iedereen verschillend. Bij sommigen komt dit vroeg op (rond de twintig – dertig jaar), en bij anderen veel later. Wie kent er geen personen die reeds grijs haar hadden voor dat ze dertig waren? En dat zijn daarom toch geen oude mensen! Hetzelfde gebeurt dus in de wervelkolom met de tussenwervelschijven. Maar er is meer: iedereen verslijt zijn schijven en toch heeft de ene daar veel meer last van dan de andere. Dit is nu eenmaal zo en we kunnen er niets aan doen.
